Η Ιατρική τρόπου ζωής είναι η χρήση τεκμηριωμένων θεραπευτικών παρεμβάσεων στον τρόπο ζωής - συμπεριλαμβανομένου ενός διατροφικού μοτίβου τροφής ολικής αλέσεως, κυρίως λαχανικών και οσπρίων, τακτικής σωματικής δραστηριότητας, ποιοτικού ύπνου, διαχείρισης του στρες, αποφυγής επικίνδυνων ουσιών και θετικής κοινωνικής/σεξουαλικής σύνδεσης - ως πρωταρχική μέθοδο, που παρέχεται από κλινικούς ιατρούς εκπαιδευμένους και πιστοποιημένους σε αυτή την ειδικότητα για την πρόληψη, τη θεραπεία και συχνά την αναστροφή μιας χρόνιας νόσου.
Η ιατρική του τρόπου ζωής είναι στην πραγματικότητα το θεμέλιο της συμβατικής ιατρικής. Οι οδηγίες κλινικής πρακτικής για τις συχνότερες χρόνιες ασθένειες που σχετίζονται με τον τρόπο ζωής υποστηρίζουν την ιατρική τρόπου ζωής ως την πρώτη γραμμή θεραπείας, πριν από τη λήψη φαρμάκων.
Το 1903 ο Thomas Edison ανησυχούσε για την υγειονομική περίθαλψη της εποχής του και δήλωσε: «Ο γιατρός του μέλλοντος δεν θα δώσει φάρμακα, αλλά θα προάγει τον ενδιαφέρον του ασθενούς για τη φροντίδα του σώματός του, για τη διατροφή του και για τα αίτια και την πρόληψη των ασθενειών»
Η ρήση «Ας είναι η τροφή σου το φάρμακό σου και το φάρμακο να είναι η τροφή σου», που συχνά αποδίδεται στον Ιπποκράτη (400 π.Χ.), χρησιμοποιήθηκε για να τονίσει τη σημασία της διατροφής για την πρόληψη ή τη θεραπεία ασθενειών.
Η αυξητική τάση των χρόνιων ασθενειών και των σχετικών δαπανών για την υγειονομική περίθαλψη σε πολλές χώρες είναι μη βιώσιμη. Ο διαβήτης τύπου 2 από μόνος του είναι μια διαφαινόμενη παγκόσμια πανδημία με ανυπολόγιστες συνέπειες.
Ασθένειες και καταστάσεις όπως η υπέρταση, οι καρδιοπάθειες, το εγκεφαλικό επεισόδιο, ο διαβήτης τύπου 2, η παχυσαρκία και πολλαπλοί τύποι καρκίνου είναι από τις πιο κοινές και δαπανηρές από όλες τις παθήσεις υγείας, οι οποίες όμως θα μπορούσαν και να προληφθούν. Η ιατρική του τρόπου ζωής αντιμετωπίζει τις βαθύτερες αιτίες εστιάζοντας στις επιλογές τρόπου ζωής που προκαλούν εξ αρχής αυτές τις ασθένειες. Όταν εφαρμοστεί, η ιατρική του τρόπου ζωής μπορεί να προλάβει, να θεραπεύσει, ακόμη και να αναστρέψει αυτές τις καταστάσεις.
Σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας, 80% των καρδιακών παθήσεων, των εγκεφαλικών και του διαβήτη τύπου 2 και το 40% των καρκίνων θα μπορούσαν να προληφθούν, κυρίως με βελτιώσεις στη διατροφή και τον τρόπο ζωής.
Η ιατρική του τρόπου ζωής είναι μια προσέγγιση βασισμένη σε τεκμήρια που αποδεδειγμένα βοηθά στην πρόληψη και τη θεραπεία ασθενειών. Αντιμετωπίζει την υποκείμενη αιτία της ασθένειας και όχι τα συμπτώματά της, που αντιμετωπίζονται πολύ συχνά με ολοένα αυξανόμενες ποσότητες χαπιών και εξετάσεων.
Το φαγητό είναι φάρμακο. Επιλέξτε κυρίως τρόφιμα φυτικής προέλευσης που είναι πλούσια σε φυτικές ίνες και πλούσια σε θρεπτικά συστατικά. Λαχανικά, φρούτα, φασόλια, φακές, δημητριακά ολικής αλέσεως, ξηροί καρποί και σπόροι.
Η τακτική και συνεπής σωματική δραστηριότητα που μπορεί να διατηρηθεί σε καθημερινή βάση καθ 'όλη τη διάρκεια της ζωής – περπάτημα, κηπουρική, push ups, lunges κλπ.– είναι ένα ουσιαστικό κομμάτι της βελτίωσης της υγείας.
Το άγχος μπορεί να οδηγήσει σε βελτίωση της υγείας και της παραγωγικότητας – ή μπορεί να οδηγήσει σε άγχος, κατάθλιψη, παχυσαρκία, δυσλειτουργία του ανοσοποιητικού και πολλά άλλα. Βοηθώντας τους ασθενείς να αναγνωρίσουν τις αρνητικές αντιδράσεις στο στρες, να αναγνωρίσουν τους μηχανισμούς αντιμετώπισης και τις τεχνικές μείωσης τους οδηούμε σε βελτίωση της υγείας τους και ευημερία.
Οι καλά τεκμηριωμένοι κίνδυνοι από τη χρήση οποιασδήποτε εθιστικής ουσίας μπορούν να αυξήσουν τον κίνδυνο για πολλούς καρκίνους και καρδιακές παθήσεις. Οι θετικές συμπεριφορές που βελτιώνουν την υγεία περιλαμβάνουν τη διακοπή του καπνίσματος και τον περιορισμό της πρόσληψης αλκοόλ.
Η έλλειψη ή η κακή ποιότητα ύπνου μπορεί να οδηγήσει σε εξασθενημένο ανοσοποιητικό σύστημα. Προσδιορίστε διατροφικές και περιβαλλοντικές συμπεριφορές καθώς και συμπεριφορές αντιμετώπισης για να βελτίωσετε τον ύπνο σας.
Οι κοινωνικές διασυνδέσεις είναι απαραίτητες για τη συναισθηματική ανθεκτικότητα. Μελέτες δείχνουν ότι η απομόνωση σχετίζεται με αυξημένη θνησιμότητα. Το να λαμβάνεται υπόψη το περιβάλλον της οικογένειας και της κοινότητας των ασθενών βελτιώνει τη συνολική υγεία.